Niyetin asıl mahalli kalptir. Âlimler tekid olması bakımından dil ile telaffuzda bulunmanın mendup olduğunu belirtmiştir. Binaen aleyh; bir kimse namaz için kalben doğru vaktin niyetini getirmesine rağmen dil sürçmesi nedeniyle farklı bir vakti telaffuz ederse namazı geçerlidir.
Mesela öğle namazı vaktinde kalben öğlene niyet getirmekle beraber dil sürçmesi sonucu ikindiye niyet getirmek namazı bozmaz (Nevevî, el-Mecmû‘, IV, 257).